En delişmen seher yeli gibi, kış günü güneşin ısıttığı bir düş gibi, en parlak gecede göğe asılı duran mah gibi aziz ve lezizdir mübarek bayram günleri.
Dostlukların pekiştiği, kinin öfkenin unutulduğu, merhametin ve sevginin insanın yüreğine tebrik yazıldığı bayramda; el öpüp gönül almak, nasihatten hisseme pay düşürmek, birazda sivri ifadelerin ağırlığının üzerimde bırakacağı tereddüt ile vardım “Pir”in yanına.
Pir, “fena halde yanılıyorsunuz” diye başladı söze. “nede çok aldanıp yanılıyorsunuz” deyip bir iç çekişinden sonra balyoz gibi cümlelerle devam etti sözlerine.
Şehit Dr. Ali Şeriati ‘ Hac kitabında’ ne diyordu? “sen de İbrahim gibi kendi İsmail’ini getirmelisin Mina’ya. Senin İsmail’in kim? Ancak sen bilebilirsin, başkası değil. Belki eşin, işin, yeteneğin, gücün, cinsiyetin, statün vs. Ne olduğunu bilmiyorum ama İbrahim’in İsmail’i sevdiği kadar sevdiğin bir şey olmalı. Senin özgürlüğünden çalan, görevlerini yerine getirmeni engelleyen, seni eğlendiren, hakikati duymaktan ve bilmekten alıkoyan, sorumluluk kabul etmektense meşrulaştırıcı sebepler ürettiren; işte bunlar onun işaretlerindendir. Onu arayıp bulmalısın. Eğer Allah’a yaklaşmak istiyorsan, kendi İsmail’ini Mina’da kurban etmen gerek.”
Kurban Bayramını et bayramı gibi kutluyorsunuz. Nede çok aldanıp yanılıyorsunuz?
Sıla-i rahimler yerine tatili tercih etmeniz, ihlasınızın dip akıntısı ele veriyor. Seçkinliğinizi Bodrum’ da verilmiş pozlarla süslüyorsunuz.
Bayramda büyüklerinizi aramayı unuttunuz. Büyüklerinizin sizi aramasını, sormasını sorgulayamayacak kadar zekisiniz. Bırak dostlarınızı ziyaret etmeyi telefonla bile aramıyorsunuz. Telefonlardan size gelen bayram mesajlarına lütfedip cevap dahi yazmıyorsunuz ve siz bu halinizle çok kültürlü, adab-ı muaşeret abidesi gibi dolanmayı marifet belliyorsunuz.
Siz insanları koyun olarak görmeye devam ettikçe, onların sizi çoban olarak göreceğini sanıyorsanız. Fena halde yanılıyorsunuz. Onlar, hafızalarına sizi kurt veya tilki olarak kaydediyor, farkında değilsiniz. Kurban bayramınız buysa kutlu olsun.
Uydu takibi, beyin parmak izleri, yüz tanıma sistemleri, akıllı telefonlarımızdaki casuslar, dijital fişlemeler, kameralarla donatılmış şehirler, elektronik devlet uygulamaları çağındayız. İnsanlık küçülüyor, aşağılanıyor. yok ediliyor. Kendi ellerinizle insanlığı öldürüyor, taziyesinde de en çok siz ağlıyor, sızlanıyorsunuz. Çok tuhafsınız
Kuzum siz vicdanınızı kaybettiğinizden beri şuursuz dolanıyor, boş boş konuşuyorsunuz. Oysa vicdanın sesini duymuyorsa; yanılıyor, azalıyor, ölüyor insan.. İnsanlığın öldüğü yerde kimin nasıl hayatta kaldığının pek önemi yoktur.
Vicdan gidince adalet hissi gider. Kalkınmanız hayırlı olsun.
Mağazaların yalandan indirim günleri gibi yalan olduğunu bile bile yalanı gerçeğe tercih ediyorsunuz. Kimse pahalıdan satmasın kendini, Görünen görünüyor. Bana sorarsan görmeseydim keşke insanların indirimli günlerini.
Evet, cafcaflı kıyafetlerle tipinizin gideri var ama karakterinizin ederi yok! Ucuz yüreklere sözler pahalı geliyor farkındayım. Bu duruş, bu hayat hayat değil bilesiniz. Ölmeye değer bir gayesi olmayanın, yaşamaya değer bir gayesi yoktur.
Zengin sofralarda gözükmek itibardan oldu. Fakir düğününden kaçmak ilke sayıldı. Kuzum siz dünyanın oyun ve eğlence olduğunu unutalı çok oldu.
Gökyüzü yağmur olup tükürürken yüzünüze, siz rahmet naraları atarak menfaat tarlanızı oraya taşıyorsunuz.
Parçaları kaybolmuş puzzle gibisiniz. Kiminin aklı kiminin ruhu kiminin kalbi karaborsa..
Çözmeye çalışıyorum; uzaktan mı adamsınız, adamlığa mı uzaksınız? Anlamaya çalışıyorum. Kesin olan bir şey var ki oda makamlarınızla çok kasıntılısınız.
Baksanıza bir halinize. Hak edilmemiş ne kadar hak adına talepleriniz var?
İnsanların evrensel yasalarını vahiy belirlemişti, değişmedi. Ama siz değiştiğiniz. Ahiret değişmedi ama sizin ahiret anlayışınız değişti. Yalanlarla hakikati perdeleyemezsiniz. Vahyin insanlık ilkelerine dönün desem, sizi çok zor durumda bırakmış olur muyum?
Hava soğuduğunda, insan gölge veren ağaçları unuturmuş. Avuç avuç bela yağıyor. Gölge veren âlimleri unuttunuz.
Secde görmemiş bir alnın, alın yazısı olmak ne acı.
Pişmanlık nedir bilir misiniz? Merak etmeyin bu gidişle öğrenirsiniz.
Bayram zahmetin, külfetin nimetidir. Neyin zahmetinden sonra nimete talip olduğunuzu bir daha sorgulayın. İnsan olmadıysanız bari taklide yeltenin. En iyi bildiğiniz bu değil mi? Ağır mı geldi sözler? Olsun, dost acı olanı söyler. Dost o kimsedir ki yanıldığınızı sizi rahatsız ederek söyler.
“estağfurullah Pirim” dedim ve sustum.
News
HÜSEYİN ACARLAR
HÜSEYİN ACARLAR
HÜSEYİN ACARLAR
HÜSEYİN ACARLAR
