DİNCİLER VE DANSÖZ EMİNE!

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dinen caiz değildir der ve bunun üzerinden duygu kasar aşağılık dinci. Amacı bir hakkı ve yanlışı dile getirmek ve o yanlışı bir doğru ile izole etmek hiç değildir. Aşağılık ve hatta çok daha aşağılık emelleri vardır ve din o emellere ulaşmak için son derece elverişli bir mainevaladır ve dinci bu manivela üzerinden Dansöz şöyle afişte ve eylem şöyle haram, böyle yanlış diyerek yükselir çok daha aşağılık ve katmerli haram dünyasına. İşte bu sebepledir ki derin bir saygı duyuyorum DANSÖZ EMİNE HANIMA…

DANSÖZ EMİNE
ABD’de Dini Ataşe olarak görev yapmış, arkadaşım emekli Müftü Mustafa Yenen’den bir hatıra :
“Bir gün konsoloslukta oturuyorum. Yetmiş yaşlarında bir kadın geldi. Bu kadın Brooklyn’deki Türkler arasında “Dansöz Emine” diye bilinir. İzmir’den ABD’ye gitmiş, eskiden İzmir’de bunlara “Beyaz Araplar” diyorlarmış… Dansöz Emine bana kısaca hayat hikayesini şöyle anlattı :
“1950 senesinde NATO İzmir’de bürolar açtığında, ben sahneye çıkıyordum. Dansözdüm. Şarkı söylüyorum, dans ediyorum. Bir ara NATO’da görevli bir Amerikalı subay, gazinoya gelip giderken bana aşık oldu.
Meğer bu adam CIA ajanı imiş. Neyse aramızda bir gönül bağı kurduk. Ben de sevdim bu Amerikalıyı…
Bir gün Türk İstihbaratından iki adam yanıma geldi. Bana dediler ki;
-Emine Hanım, sen bu adamın kim olduğunu biliyor musun?
-Yoo.
-Senin bu evliliğin akıl evliliği mi? Yoksa ajanlıkla ilgisi var mı? dediler…
-Siz kimsiniz?
-Biz Türk istihbaratındanız.
-Ben, kesinlikle devletimin aleyhine bir şey yapmam. Bu adamla da bu manada bir ilişkim yok. Gönül ilişkim var. Ben bu adamla evleneceğim” dedim.
-Tamam. Ama dikkat et” dediler…
“Neden sonra biz evlendik. Kayınpederim Teksaslı. Kocam da oralı. Amerika’ya geldik. Brooklyn’e yerleştik. Bir kızım oldu” dedi.
Kızı şu anda New York Exchange bürosunda (Döviz bürosunda) çalışıyor.
-“ Benim kayınpederim papazdı. Kocam da daha sonra ; “Emine, bu istihbarat işleri çok pislik iş, ben bu işten ayrılacağım” dedi ve işinden ayrıldı. Biz daha sonra kocamla da ayrıldık.
Kocamdan dolayı aldığım bir para var. “
“Kızım Amerikan vatandaşı, babasından dolayı. Ama ben değilim. Geçen hafta bana mahkemeden resmi bir yazı geldi. “Siz Amerikan vatandaşı olmadığınız için bundan sonra size bu parayı ödeyemeyeceğiz. Sana bu ücreti ödeyebilmemiz için. Amerikan vatandaşı olman gerekiyor. Buna da hakkınız var.”
Orada vatandaşlık mahkeme kararıyla veriliyor. Mahkemede yemin ettiriyorlar.
“Ben de bu parayı alabilmem için mahkemeye müracaat ettim.” ABD vatandaşı olacaklara ettirilen yemin metni vardır, bir paragraflık… “
“ABD Vatandaşlık Yemini
Burada, önünüzde, şimdiye kadar tabiiyetinde bulunduğum her türlü devlet tabiiyeti ve egemenliğini reddettiğime; bundan böyle ABD Anayasası’nı ve yasalarını iç ve dış düşmanlara karşı savunacağıma; ABD’ye bağlılık ve sadakat göstereceğime; kanunun gerektirdiği hallerde ABD ordusuna hizmet vereceğime; kanunun gerektirdiği durumda sivil yönetim altında ulusal önemi olan işlerde çalışacağıma ve bu yükümlülükleri özgür bir şekilde, akıl sağlığım yerinde ve samimi olarak üstleneceğime yemin ederim. Tanrı yardımcım olsun.”
Burayı okuyunca Dansöz Emine demiş ki “ Ben bunu yapmam. Türkiye’nin aleyhine ben savaşa katılmam. Bilgi de vermem. Geri hizmette de çalışmam.”
-“Neden öyle diyorsun?”
-“Benim dinimde savaşmak yok. Saldırı savaşı yok. Müdafaa savaşı var. “
O zaman hakim; -“Madem öyle, sizin dininizin böyle bir hükmü olduğuna dair bana bir yazı getir, ben onu kabul edeceğim ve sana vatandaşlık vereceğim” dedi.
-“Hocam benim sizden talebim, mahkemenin istediği bu manada bir yazıyı yazmanızdır.” Dedi.
Birlikte bir paragraflık İngilizce bir yazı hazırladım. “İslam’da savaş yoktur. Üzine diye başlıyor ya Kur’an’da Hac suresi 39. Ayet.
(Üzine) İzin verildi, (lillezîne yukàtelûne) müslümanlardan kendisine kâfirler tarafından savaş açılan kimselere izin verildi, (binnehüm zulimû) çünkü zulme uğradılar. Zulme uğradıkları için, zulme uğramaları sebebiyle, müşrikler tarafından hücum edilen mü’minlere savaş izni verildi.”
Ben bu ayetin ışığında bir yazıyı yazıp Ataşelik olarak imzalayıp, mühürleyip verdim.
Bu evrağı mahkemeye ibraz ederek, o yemini etmeden ABD vatandaşlığına kabul edildi.
Bu “Dansöz Emine” ileride aslî ülkesi aleyhine oluşabilecek bir durum için yemin etmiyor.
Dansöz Emine 20’li yaşlarında iken evleninceye kadar sadece kalçasını kıvırtmıştı…
Bugün kafasıyla bedeniyle, Anadolu tabiriyle kıçı-başı oynayanların, ABD Vatandaşı olabilmek için dinini değiştiren, yabancılarla evlilik yapanların, böyle kişisel avantaj için bin bir kılığa giren, siyasilerden başlayarak her kesimde bolca kıvırtanların yanında bu “Dansöz Emine” bana omurgalı göründü…
Sizce de öyle değil mi?